Ulu bir kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy göstermiş.Bahar ilerledikçe bitki kavak ağacına sarılarak yükselmeye başlamış.Yagmurların ve güneşin etkisiyle müthiş hızla büyümüş ve neredeyse kavak ağacıyla aynı boya gelmiş
Birgün dayanamayıp kavağa sormuş:
- "Sen kaç ayda bu hale geldın ağaç"?
-"On yılda". demiş kavak.
-"On yıldamı?" diye gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak
-"Ben neredeyse iki ayda seninle aynı boya geldim bak"!
-"Doğru" demiş ağaç,"Doğru".
Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgarları başladığında kabak önce üşümeye sonra yapraklarını düşürmeye ,soğuklar arttıkça da aşağı doğru inmeye başlamış.
Sormuş endişesiyle kavağa:
-"Neler oluyor bana ağaç"?
-"Ölüyorsun".demiş kavak.
-"Niçin"?
-"Benin on yılda geldiğim yere,sen iki ayda gelmeye çalıştığın için demiş
Biz insanlarda böyleyiz işte..En iyi yerlere geleceğiz diye elimizden geleni yaparız hilelerle,sonra ulasırız amaca ama erken söner.Eger insan birşeyi gerçekten istiyorsa sabırla zamanını beklemeli.Ne demişler acele işe şeytan karışır!!!!
6 yorum:
bende iş iş diye acele ediyorum.. ankara da şeytanla karşilaşmayalım yoksa? :P:p:P
heheeheh olurmu olur valla:):):)allah korusun fıstıgım hayırlısıyla git gel inşallah
vuu sus cicim bak döverim beni sen yarattın döv möv soktun beyin hücrelerime...
nese hızlı yaşa erken öl! ana fikri bu :D
Paylaşımın için sağol canım.Çok güzel ve doğru bir yazıymış.Sevgilerle öptüm.
Ne güzel bir yazı bu.Ne kadar da doğru her cümle. İnsanlar çaba harcamadan geldikleri yerden hemencecik düşüyorlar. Önemli olan alınteri harcamak ve çaba göstermek değilni. Sevgiyle kal canım.
gökkusagının rengi bende teşekkür ederim güzel yorumunuz için
....
muhabbetçiçegi evet insanlar emek vermeden geldikleri yerlerden çabuk koparlar yorumunuz içinde teşekkür ederim
Yorum Gönder